پهنه بندی فیزیوگرافی پتانسیل کشت گندم با استفاده از روش ترکیب خطی وزنی (wlc) در استان گلستان

به منظور ارزیابی اراضی کشاورزی استان گلستان برای کشت گندم، از سامانه اطلاعات جغرافیایی (gis) و روش خطی وزنی (wlc) استفاده شد. بدین منظور نیاز های زراعی و متغیر های محیطی تعیین و نقشه های موردنیاز تهیه گردید. متغیرهای محیطی مورد مطالعه شامل: شیب، جهت جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا و بافت خاک بود. برای استانداردسازی داده ها از روش فازی و برای وزن دهی به معیارها از روش تحلیل سلسله مراتبی (ahp) استفاده شد. در نهایت، با استفاده از روش ترکیب خطی وزنی (wlc) در محیط نرم افزار idrisi، نقشه پتانسیل کشت گندم دیم تهیه گردید. نتایج نشان داد که در وزن دهی معیارها با روش ahp، مقدار شیب با 3572/0 بیشترین و ارتفاع با 1112/0، کمترین ضرایب و در نقشه ی برونداد حاصل از روش ترکیبی خطی وزنی اراضی واقع در شرق، جنوب شرقی و جنوب دارای کمترین پتانسیل تولید بودند. این اراضی شامل شیب های تند، بیشترین ارتفاع و نامساعدترین مناطق ازلحاظ توپوگرافی را به خود اختصاص داداند، و مابقی اراضی یعنی اراضی موجود در غرب، شمال غرب و مرکز استان بهترین پتانسیل برای کشت گندم را دارا هستند که می توان علت را خاک مناسب، شیب و ارتفاع کم بیان نمود.